Ik weet niet wat het elke keer precies is, maar m’n lichaam moet elke keer weer wennen als ik boven de 2000 m kom. Calama ligt dus op een hoogte van 2300 m. Relatief helemaal niet zo erg hoog. De meeste mensen voelen dan ook niks, maar mijn lichaam functioneert echt niet zoals hij zou moeten doen. Dat wordt nog wat als ik naar Bolivia ga. Ik bleef maar één dag in Calama om vervolgens naar Iquique te vertrekken wat nog noordelijker en aan de kust ligt. Leuke naam trouwens hè (spreek je uit als ‘Ikieke’). Hier heb ik precies helemaal niks gedaan. Alleen op het strand gelegen.
Welkom in de woestijn
Na Iquique naar San Pedro de Atacama gegaan. San Pedro ligt midden in de woestijn en is de droogste van heel de wereld. Lekker stoffig, droog en heel warm. Het is natuurlijk al december (wat echt niet zo voelt) en bijna kerst! Dus staat er net zoals in bijna elke stad een kerstboom met een kerststal. Zo tegenstrijdig voor m’n gevoel. Staat daar een kerstboom in de zon te verbranden. Vanuit San Pedro kun je heel veel excursies doen. Eigenlijk bestaat San Pedro dan ook voornamelijk uit excursiebureaus en souvenirwinkeltjes. De lokale bevolking hier vindt het helemaal niet zo tof dat het zo’n toeristische attractie is geworden, wat ik ook wel begrijp.
Sterren kijken
De eerste avond ben ik sterren gaan kijken. Omdat het hier dus zo droog is en er geen wolkje aan de lucht hangt, kan je hier goed sterren kijken. We gingen naar een plek in the middle of nowhere wat ongeveer een kwartier rijden was. Eerst kregen we uitleg over de belangrijkste dingen die je moet weten over het heelal. De lucht was echt zo helder dat je zo’n 4000 sterren kon zien. Ik heb echt geprobeerd om foto’s te maken, maar helaas is het één zwart gat wat je op de foto ziet 
. Elke ster is weer anders van kleur en dat komt omdat de ene ster warmer dan de andere is. Een ‘koude ster’ (maar drie tot vierduizend graden..) zijn geel/geelwit en hele warme sterren (tien tot vijftienduizend graden) zijn blauw/blauwwit. Na de sterrenkunde les was het tijd om door negen telescopen te gaan kijken. Er waren kleine telescopen, maar ook echt grote die je met een ladder moest beklimmen. Ik had nog nooit eerder door een telescoop gekeken haha. Het was echt vet om het ‘zo dichtbij’ te zien. We eindigden met z’n allen in een kring met een kop warme chocolademelk om op te warmen.
Dé hotspot van San Pedro de Atacama
De volgende dag zijn we naar ‘Valle de la Luna’ gegaan. Dit is wel echt de hotspot van San Pedro volgens mij. Binnen een kwartiertje ben je er al. Tijdens de zonsondergang krijg je de allermooiste impressies. Het licht weerkaatst dan op de rotsformaties waardoor er prachtige kleuren ontstaan. We moesten best lang wachten op de zonsondergang, dus hebben we ons weer uitgeleefd tijdens het maken van prachtige kiekjes. 📸
Wauw! Het is zo mooi hier
Andere mooie plekken zijn de Laguna Miscanti en Minique. Deze meren liggen op een hoogte van meer dan 4000 meter en dit keer had ik helemaal nergens last van. M’n lichaam is ook niet te peilen. Deze twee meren vormden vroeger één groot meer, maar door een vulkaanuitbarsting is deze in tweeën gesplitst. Onderweg naar de meren zijn we nog gestopt bij de zoutvlakte van San Pedro, Laguna de Chaxa waar jawel flamingo’s waren en Piedras Rojas, oftewel de rode rotsen. Echt waar, het is hier zooo mooi!
Meer dan 80 actieve geisers
Als laatste heb ik nog een bezoekje aan de Tatio Geysers gebracht. Om 04.00 uur (ja, je leest het goed) werd ik opgehaald om naar de geisers te gaan. Deze geisers liggen ook op meer dan 4000 meter en weer nergens last van. M’n lichaam gaat het hier nog leuk vinden 
. Hier zijn meer dan 80 actieve geisers te zien. Echt indrukwekkend en de moeite waard om zo vroeg je bed uit te gaan. Het water in de geisers is zo’n 85 graden, lekker warm dus. Dat kon je niet van de buitentemperatuur zeggen. Toen we aankwamen was het -2 graden. Ik had thermokleding + daarboven nog 4 lagen en een jack aan en nog had ik het koud. Kleed je dus goed aan.
Mountainbiken door de woestijn
Rond 12.00 uur kwam ik terug van de tour naar de geisers. Mijn plan was om even uit te rusten, maar toen vroeg John of ik mee ging mountainbiken. Tja, waarom ook niet?! In het centrum van San Pedro de Atacama kun je mountainbikes huren. John wist de weg, dus ik hoefde alleen maar te volgen 
. Echt een prachtige omgeving en best vet om daar met je mountainbike doorheen te crossen. Dus als je tijd over hebt, is dit een leuke activiteit!
Kerst zal ik vieren op Salar de Uyuni wat in Bolivia ligt. Dit betekent dat m’n laatste dagje in Chili er weer op zit.
Adiós Chile
Ik heb m’n administratie niet zo goed bijgehouden als in Argentinië, maar hier komen de facts 
:
Totaal ben ik 41 dagen in Chili geweest en ook hier heb ik niet stil gezeten. Dankzij 12 busreizen en 3 vluchten heb ik een mooi beeld van Chili gekregen. Een busreis is hier gemiddeld een stuk goedkoper dan in Argentinië, namelijk €15,10. M’n gemiddelde budget is ook lager dan in Argentinië, maar het exacte bedrag durf ik niet te zeggen. Een hostel (meestal incl. ontbijt) kost hier €14,-.
Lieve lezers, ik wens jullie een fijne kerst en een gezond, liefdevol en gelukkig nieuw jaar toe! 
Even een reactie bij foto 6; Toen we in ConCon waren dacht ik soms al dat je wilde leren vliegen op de rotsen voor de kust. Nu weer…… De volgende keer : ga je dan echt je vleugels uitslaan?
Wel mooie foto! xx je mam