‘WAUW’, dat is het enige wat in me op komt als ik terug denk aan de watervallen van Iguazu. Vanaf Buenos Aires is het maar heel eventjes vliegen. Echt de moeite waard!
Douchen met kakkerlakken
Op donderdag een binnenlandse vlucht genomen naar de Iguazú falls, bestaande uit een Argentijnse zijde en een Braziliaanse zijde. Ik verbleef in het hostel ‘Mango Chill‘, wat echt midden in de natuur ligt. In de douche bijvoorbeeld was je nooit alleen. Je kon altijd de dag bespreken met wat kakkerlakken en sprinkhanen. Verder is het een gezellig hostel met een zwembad en een bar. Elke avond wordt er wel iets georganiseerd zoals een bbq, disco etc.
De Argentijnse zijde
Mijn plan was om eerst de Braziliaanse zijde te bezoeken omdat dat van horen zeggen ‘minder indrukwekkend’ zou zijn dan de Argentijnse zijde. Per ongeluk had ik toch een buskaartje voor de Argentijnse zijde gekregen. Toen ik de bus uitstapte kwam ik een Nederlander tegen die we ook in Buenos Aires waren tegengekomen. Hij kende weer een ander meisje en een andere jongen en die jongen weer iemand anders (volg je ’t nog?) dus uiteindelijk hebben we met z’n vijven het park verkend. Het waren volgens mij drie routes, twee te voet en één met een treintje. De watervallen waren echt immens groot en je kon echt dichtbij komen. Heel indrukwekkend! 
Een groot dierenparadijs
In het natuurpark waren ook heel veel dieren te zien, zoals aapjes, vlinders, vogels, soort hagedissen en gekke schattige beestjes die heel brutaal waren. In de avond zijn we met z’n vijven gezellig wat gaan eten in Iguazu. Eindelijk verse groenten op, jippie! Toen weer terug naar het hostel. Iguazu bestaat eigenlijk uit één lange straat waar alle hostels gevestigd zijn. Die dag supermooie foto’s gemaakt, wordt m’n camera in het hostel gestolen… Dat blijf ik echt nog steeds zo raar vinden, dat medereizigers (of medewerkers van het hostel) gewoon spullen stelen. Niet tof. 
En de Braziliaanse zijde
De volgende dag de Braziliaanse zijde bezocht (filmpje). Het is hier trouwens echt heerlijk warm. In Buenos Aires was het rond de 22 graden, maar hier is het tegen de 30 graden. 
Omdat je dus over de grens van Argentinië en Brazilië moet, duurt het allemaal een beetje lang bij de paspoortcontrole. Aan deze zijde kun je niet zo dichtbij komen als bij de Argentijnse zijde, het is gewoon één lange weg. Maar dat neemt niet weg dat de watervallen gewoon kei mooi zijn. In de avond bij het hostel gebarbecued, wat ook heel gezellig was. De volgende ochtend nam ik om 5:15 uur 
de bus naar Salta met een tussenstop in Posadas. Totaal iets van 24 uur in de bus.. dat wordt bilpijn.
Next stop is dus Salta!
Wow! Fantastisch zeg, wat een prachtige ervaring!! Goede reis in de bus..
Ik heb ’t overleefd! Haha
Pingback: De eerste weken Chili – GROOT(S) op reis
Pingback: Het Parijs van Zuid-Amerika (volgens de taxichauffeur) – GROOT(S) op reis